prof. dr hab. Mirosław Krajewski - nauczyciel akademicki, dydaktyk, historyk, politolog, wydawca; specjalności: europeistyka, historia Polski XIX i XX wieku, dzieje wychowania, biografistyka, paremiografia i leksykografia, metodologia badań naukowych; społecznik i wydawca. Em. profesor zwyczajny w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. W latach 2002-2006 profesor zwyczajny w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Prof. zw. w SWPW. Recenzent programów badawczych Ministerstwa Edukacji i Nauki. W kręgu jego zainteresowań badawczych Profesora pozostają także: biografistyka regionalna, badania nad kulturą regionu Ziemi Dobrzyńskiej, Mazowsza Płockiego i Kujaw wschodnich oraz funkcjonowanie przestrzeni społecznej w zakresie stosunków społeczno-kulturowych w regionie i Europie. Kształcenie ‒ Szkoła Podstawowa w Żałem (1953-1960, nauczyciele – Maria i Mikołaj Gułajscy, Maria Kałużna, Bogdan Mejer, Maria Zabłocka); ‒ absolwent Liceum Pedagogicznego w Wymyślinie (1960-1965, nauczyciele: Antonina Łukowska-Kopcewicz, Zofia Korszeń, Zbigniew Kwieciński, Zdzisław Bieńkowski, Bolesław Tymowicz, Franciszek Wypijewski); ‒ absolwent UMK (1968-1973, profesorowie: Marian Biskup, Jerzy Danielewicz, Sławomir Kalembka); ‒ dr nauk politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1986, promotor – prof. Tadeusz Kowalak); ‒ dr habilitowany UMK (1995, mentor – prof. Sławomir Kalembka, recenzenci: prof. Jerzy Skowronek (UW), prof. Jerzy Zdrada (UJ), prof. Sławomir Kalembka (UMK); ‒ profesor nauk humanistycznych z wniosku Uniwersytetu Warszawskiego (2001, recenzenci: prof. Kazimierz Przybysz (UW), prof. Mieczysław Wojciechowski (UMK), prof. Włodzimierz Jastrzębski (AB). Recenzentami jego prac w przewodach: doktorskim (1984), habilitacyjnym (1994/95) oraz w postępowaniu o tytuł profesora nauk humanistycznych (2001) byli wyłącznie profesorowie tytularni (z uniwersytetów: Jagiellońskiego, Warszawskiego, Kazimierza Wielkiego i UMK). Praca zawodowa Nauczyciel w Szkole Podstawowej w Ugoszczu (1965-1968), Radzynku (1968-1973), Ostrowitem (1973-1982); dyrektor szkoły w Radzynku: budowniczy szkoły, domu nauczyciela i innych obiektów oraz boisk sportowych (1982-1995); inspektor oświaty i wychowania w Brzuzem (1989-1990); włocławski kurator oświaty (1995-1996, inicjator i wykonawca przeniesienia Kuratorium do nowej siedziby); I zastępca prezydenta Włocławka ds. promocji i rozwoju (2002-2004); wykładowca SWPW w Płocku (1995-dalej), Politechniki Warszawskiej, Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny w Płocku (1995-1996), UMK (1999-2001), UWM w Olsztynie (2002-2006), UKW w Bydgoszczy (2005-2017). W 2021 r. minęły 56 lat Jego pracy zawodowej. Współtwórca i rektor Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku w latach 1996-2002 z sześcioma kierunkami studiów i ponad 6,5 tys. studentów. Niekwestionowany twórca i organizator bazy materialnej Uczelni (Auditorium Maximum, Collegium Novum, Collegium Maius i wielu innych nieruchomości o wartości ponad 50 mln zł), organizator sześciu kierunków studiów, w tym dwóch na poziomie magisterskim. Organizator pełnej struktury organizacyjnej i inicjator i twórca tożsamości szkoły: ubiór akademicki (1997), sztandar (1997), gazeta uczelniana – „Vladislavia” (1997), dwie serie naukowe pod Jego redakcją („Zeszyty Naukowe WSHE”, „Debiuty Naukowe WSHE”), chór akademicki „Arioso”, AZS, kilkanaście konferencji naukowych, biblioteka naukowa, do której przekazał kilkaset woluminów itp. Inicjator sprowadzenia do Włocławka w 2001 r. (do gmachu Collegium Novum WSHE), we współpracy z paryskim Towarzystwem Historyczno-Literackim (Leszek Talko) i Wspólnotą Polsko-Francuską (Teofil Jurkiewicz), ziemi z grobu Cypriana K. Norwida z Montmorency pod Paryżem w 180. rocznicę jego urodzin. Wiceprezydent Włocławka ds. rozwoju w latach 2002-2004, m. in. inicjator i odpowiedzialny za budowę trasy im. Królowej Jadwigi. Działalność społeczna Członek ZHP (1953-1995): harcmistrz, drużynowy (1965-1977), komendant Hufca Brzuze (1977-1996), członek Komendy Włocławskiej Chorągwi (1977-1995), członek Rady Naczelnej ZHP, uczestnik trzech zjazdów ZHP; organizator kilkudziesięciu obozów harcerskich w latach 1968-1995 (Radzynek, Chojno, Radziochy, Wilno, Rodzone) i kolonii zuchowych (Kraków, Warszawa, Kartuzy) oraz najlepszej w Chorągwi Włocławskiej bazy obozowej dla ponad 150 uczestników i campingowej przy Szkole Podstawowej w Radzynku. Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego (1965-1995): prezes Zarządu Oddziału Ostrowite (1977-1982). Prezes Zarządu Rejonowego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci we Włocławku (od 1995-nadal). Radny: GRN w Brzuzem (1985-1990), Rady Gminy w Brzuzem (1990-1997), radny Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego (1998-2002), wiceprzewodniczący Sejmiku (2001-2002) i przewodniczący Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego (1998-2002). Kolator Kościoła i Klasztoru Ojców Karmelitów w Oborach (od 1973 r. inicjator szeregu przedsięwzięć umacniających kult tego miejsca, m. in. 1) fundator tablicy upamiętniającej 130. rocznicę wybuchu powstania styczniowego (1993), 2) fundator tablicy w kruchcie kościoła upamiętniającej pobyt w Oborach w 1824 r. F. Chopina (1999), 3) fundator I Stacji Drogi Krzyżowej w ogrodach klasztornych (2003); 4) fundator witraża w nawie kościoła pn. „Św. Rodzina” (2005); 5) fundator restauracji i złocenia XVIII-wiecznego obrazu św. Józefa (2007); 6) restauracji kilkudziesięciu tablic epitafijnych i XIX-wiecznych nagrobków na starym cmentarzu-Kalwarii (2013), 7) fundator tablicy pamięci Ojców Mateusza i Michała Wojnarowskich (2020); autor 8 książek i folderów o Klasztorze i Kościele Oborach (1981-2016); inicjator wzniesienia (wspólnie ze Wspólnotą PolskoFrancuską) tablicy-monumentu przy Krzyżu misyjnym pamięci pomordowanych przez totalitaryzmy XX wieku (1999) i innych. Kolator innych klasztorów tego Zgromadzenia: w Pilźnie k. Tarnowa i Trutowe oraz Kościoła i Klasztoru Ojców Bernardynów w Skępem. Inicjator i darczyńca upamiętnienia walk o niepodległość, m.in. tablic na Domu Kultury w Ostrowitem (1989), w kruchcie kościoła św. Trójcy w Rypinie, w 180. rocznicę przejścia armii polskiej w 1831 r. (2011) oraz tablicy w kościele w Dulsku, w 150. rocznicę wybuchu powstania styczniowego (2013). Darczyńca warszawskiej Fundacji „Dzieciom Zdążyć z Pomocą”; darczyńca i współpracownik Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka w Krakowie oraz Instytutu im. ks. P. Skargi w Krakowie. Działalność państwowa Poseł na Sejm RP IV i V kadencji. W wyborach do Sejmu we wrześniu 2005 r. w Okręgu nr 5 Toruń-Włocławek otrzymał 11.333 głosy. W V kadencji Sejmu RP: przewodniczący Podkomisji Stałej ds. Nauki i Szkolnictwa Wyższego; zastępca
przewodniczącego Sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz zastępca przewodniczącego Nadzwyczajnej Komisji do rozpatrzenia przedstawionych przez Prezydenta RP projektów ustaw o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego. Członek Sejmowych Komisji ds. Unii Europejskiej, Nadzwyczajnej Komisji ds. zmian w kodyfikacjach, Podkomisji Nadzwyczajnej do nowelizacji prawa karnego. W Sejmie zwolennik ochrony życia i powszechnej lustracji środowiska akademickiego; w czasie wystąpienia plenarnego w Sejmie 14 II 2007 r. mówił m. in. „Podzielam w szczególności pogląd, iż rozszerzenie lustracji na całą kadrę wykładowców uczelnianych in statu quo ante, czyli i w stanie poprzednim, i w stanie minionym, jest wyjątkowo zasadne”. Członek konstytucyjnego organu – Krajowej Rady Sądownictwa (2006-2008). Działalność naukowa i wydawnicza Promotor dziesięciu doktorów nauk humanistycznych (Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Akademia Bydgoska – obecnie Uniwersytet Kazimierza Wielkiego) oraz 155 magistrów i 135 licencjatów w zakresie: historii, administracji, pedagogiki, dziennikarstwa i komunikacji społecznej (UMK, UWM, UKW, SWPW, WSHE). Członek Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk (1999-2002). Kierownik Seminarium Doktoranckiego przy Towarzystwie Naukowym Płockim (2000-2009). Członek towarzystw naukowych i specjalistycznych: Towarzystwa Historii Edukacji (2008), Towarzystwa Nauczycieli Szkół Polskich (2010), Stowarzyszenia Parlamentarzystów Polskich (2007), Toruńskiego Towarzystwa Naukowego (1979), Towarzystwa Naukowego Płockiego (1979) i Włocławskiego Towarzystwa Naukowego (1980-2008). Organizator i przewodniczący Dobrzyńskiego Oddziału WTN w Rypinie (19852006). Inicjator utworzenia i prezes Dobrzyńskiego Towarzystwa Naukowego (od 2007). Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu i ekspert AKO (od 2015). Przewodniczący Komitetu Edukacji, Nauki i Młodzieży Związku Polskich Parlamentarzystów (od 2016). Współpracownik Wspólnoty Polsko-Francuskiej w Lotaryngii (od 1995) i Société Historique et Littéraire Polonaise. Wieloletni współpracownik: Zgromadzenia Ordinis Carmelitarum (1973-), prof. Jerzego Pietrkiewicza z Uniwersytetu Londyńskiego (1988- 2007), Teofila Jurkiewicza, rzecznika Wspólnoty Polsko-Francuskiej w Lotaryngii (19952009), płk Marii Sobocińskiej – Damy Krzyża Wojennego Virtuti Militari ze Sztokholmu (1980-2012), Benjamina Stencla z Ramat-Gan (1988-1995) i innych. Redaktor kilku serii wydawniczych, m. in. dziewięciu tomów „Ziemi Dobrzyńskiej. Zeszyty Historyczne Dobrzyńskiego Oddziału WTN” (1992-2006), jedenastu tomów „Zeszytów Naukowych WSHE” (1997-2003), trzech tomów „Debiutów Naukowych WSHE” (1998-2002), jedenastu tomów „Rocznika Dobrzyńskiego” (t. 1-13: 1998-2021 o objętości ponad 5 tys. stron) oraz szeregu innych prac zbiorowych. Redaktor naukowy dziejów Rypina: Rypin. Szkice z dziejów miasta (1994), drugiego tomu Dziejów Płocka (1793-1945), (2006) oraz „Biblioteki Dobrzyńskiej” (t. 1-7: 2011-2018). Współautor Dziejów Sierpca i ziemi sierpeckiej (2003). Inicjator i redaktor Złotej księgi 2005. Ludzie wizerunku Ziemi Dobrzyńskiej (2005). Inicjator i redaktor serii wydawniczej pn. „Biblioteka Dobrzyńska”, w ramach której w latach 2011-2015 r. ukazało się siedem tomów, poprzedzonych jego wstępem i uzupełnionych przypisami oraz ilustracjami: Kirgiz Gustawa Zielińskiego (ss. 80), Przekleństwo matki
Franciszka S. Dmochowskiego (ss. 238), Morituri te salutant, ave Patria Janiny GawinWaśniewskiej (ss. 179), Deo et Matris. Almanach religijnej poezji Ziemi Dobrzyńskiej, zawierający 82 poetyckie utwory 41 autorów od XVIII stulecia aż po czasy współczesne (ss. 172), W Oborach Marii Konopnickiej, uzupełnione homilią o. Mateusza S. Wojnarowskiego O. Carm. z 1993 r.( ss. 68+18) oraz Almanach poezji Dobrej Ziemi z wypisami z prozy dobrzyńskiej (ss. 578, wyd. 2 – 2018, ss. 584). Wydawca i redaktor (od 1994) ponad 200 innych książek naukowych, regionalnych, tomików poezji, prozy i albumów w ramach działalności Wszechnicy Edukacyjnej i Wydawniczej „Verbum”, którą utworzył w 1994 r. i był jej właścicielem do roku 2021. Od 2021 ponownie właściciel tej Oficyny. Redaktor wielu książek wydawanych przez „Verbum”, z których kilkanaście opatrzył wstępami i posłowiami. Autor i redaktor 160 książek i kilkuset artykułów naukowych, rozpraw i recenzji, m. in.: Eksterminacja nauczycieli Ziemi Dobrzyńskiej (1977), Sanktuarium Maryjne Ojców Karmelitów w Oborach. Zarys dziejów, architektury i kultu (1983), Kościół i klasztor OO. Karmelitów w Oborach (1986), Materiały do bibliografii historycznej Ziemi Dobrzyńskiej (t. 1: 1986, t. 2: 1993), Byli z ojczyzny mojej (1990), Za wiarę i polskość. Duchowieństwo Ziemi Dobrzyńskiej w powstaniu styczniowym i walce o wolność narodu i Kościoła po jego upadku (1992), Powstanie styczniowe między Skrwą a Drwęcą (1994), Ksiądz Czesław Lissowski (1895-1942). W stulecie urodzin (1995), Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w kościele Ojców Karmelitów Pilźnie (1995), W cieniu wojny i okupacji (1995), Skępe. Zarys dziejów i obraz współczesny (1996), Zabytki Ziemi Dobrzyńskiej (współautor, 1996), Praca dyplomowa z elementami edytorstwa (1998), Historia gospodarcza Polski do 1989 r. (2000), W sercu tej Ziemi (2000), Rozważania na przełomie wieków. (Wokół problemów społecznoekonomicznych Polski i Europy), (2001), Płock w okresie okupacji 1939-1945 (2001), U źródeł wiedzy i patriotyzmu (2001), Vademecum autora i wydawcy prac naukowych (2001), Dobrzyński słownik biograficzny. Ludzie europejskiego regionu (2002), Kujawy wschodnie i Ziemia Dobrzyńska w latach okupacji hitlerowskiej (1939-1945), (2002), Aforyzmy, cytaty i myśli o edukacji i twórczości, wybór i opr. (2003), Aurea dicta dla ludzi władzy i polityki (wybór i opr., 2004), Europejski obszar szkolnictwa wyższego. Wyzwania i zagrożenia (2004), Piszemy prace naukowe. Vademecum dla studentów i doktorantów (2004), Dzieje wychowania i doktryn pedagogicznych (2005), Europa potrzebuje odkupienia. Jan Paweł II o Europie, wybór i opr. (2005), Tronująca w sercu tej Ziemi (2005), Badania pedagogiczne w zarysie (2006), Historia wychowania i myśli pedagogicznej (2006), Retrospektywa historiograficzna Ziemi Dobrzyńskiej. Dyskurs in statu quo ante et pro futuro (2007), Wymyślińska Alma Mater (2007), Koryfeusz Dobrej Ziemi (biografia prof. J. Pietrkiewicza z Uniwersytetu Londyńskiego), (2008), Chronologiczno-synchroniczny przegląd powszechnych dziejów edukacji (2009), Dobrzyńskie listy Fryderyka Chopina. Fryderyk Chopin na Mazowszu Płockim, Ziemi Dobrzyńskiej i Pomorzu (1824-1827), (2010), Leksykon dziejów edukacji. Ludzie-instytucje-koncepcje (2010), Wspomnienia i galeria serdeczna (2010), Ziemia Dobrzyńska w cieniu czerwonej gwiazdy. Rok 1920 (2010), Universitas w nauczaniu Jana Pawła II (2011); Usque ad finem. Powstanie listopadowe i partyzantka 1833 r. na Ziemi Dobrzyńskiej (2011), Ziemia Dobrzyńska. Kalendarium 965-2000. Tożsamość europejskiego regionu (2011), Rypinie, grodzie cichy. Albumowa monografia miasta (2012), Samorząd gospodarczy i zawodowy w Polsce. Studium historyczno-prawne (2012), Dama Niezłomna. Maria Sobocińska (1920-2012), (2012), Z krwi Waszej posiew wolności. Ludzie i miejsca powstania styczniowego na Ziemi Dobrzyńskiej (2013), Nowy słownik biograficzny Ziemi Dobrzyńskiej, t. 1-2 (2014), Almanach poezji Dobrej Ziemi, red. (2015), Rypiński kościół farny (2015), Zatroskany o Polskę (red. 2015), Historia testis temporum (2016), Oborzańskie Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej (2016), Okolica z „Dobrzyńską Częstochową” (2016), Pod szatą Karmelu (2016), Dobrzyńska i Brzemienna Matka Boża w skępskim wizerunku (2017), Myśli dla siebie (red. 2017), Leksykon prawa oświatowego (2018), Okolica Chopina, Dąbrowskiej i Dziewanowskich. Monografia Gminy Radomin (2018), Powiat lipnowski. Materiały monograficzne i albumowe (2018), Klejnoty Ziemi Dobrzyńskiej. Walory, osobliwości, nowinki, ludzie i kalendaria Ziemi Dobrzyńskiej (2019), O metodologii nauk i zasadach pisarstwa naukowego. Stan prawny na dzień 31 maja 2020 r. (2020), Victoria nad czerwoną gwiazdą. Rok 1920. Konstatacje historyczne i literackie (2020), Wierni do końca… Orędownicy Maryi, Karmelu i Dobrej Ziemi (2020). Odznaczenia i wyróżnienia honorowe Odznaka „Przyjaciel Dziecka” (1972); Medal Kopernikowski (1973); Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”(1974); Złota Odznaka Kadry Kształcącej ZHP (1978); Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1979); Brązowa Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Włocławskiego” (1979); Złota Odznaka ZNP (1980); Srebrny Krzyż Zasługi (1982); Medal „Diva Cracoviensis Carmelitana in Arenis” (1983); Srebrna Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Włocławskiego”(1984); Odznaka „Zasłużony Instruktor Włocławskiej Chorągwi ZHP” (1984); Medal z okazji 900-lecia urodzin Bolesława Krzywoustego (1985); Złota Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Włocławskiego” (1985); Złoty Krzyż Zasługi (1988); Medal Komisji Edukacji Narodowej (1989); Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki „Za Osiągnięcia w Upowszechnianiu Kultury” (1990); Nagroda Regionalna „Za Szczególny Wkład w Ochronę Dziedzictwa Historyczno-Kulturowego i Rozwój Tożsamości Lokalnej Swojego Regionu”(1993); Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1995); Tytuł „Zasłużony dla Miasta Rypina” (1995); Medal z okazji 650. rocznicy nadania praw miejskich Rypinowi (1995); Medal Światowego Zlotu Harcerstwa (1995); I Nagroda im. Adama Adamandego Kochańskiego (1995); Medal „Karmelici w Służbie Narodu i Kościoła” (1997); Tytuł „Zasłużony dla Miasta Skępego” (1997); Medal 10-lecia Ośrodka Chopinowskiego w Szafarni (1998); Odznaka Zasłużonego Działacza TPD (1999); Medal z okazji 650. rocznicy nadania praw miejskich dla Lipna (1999); Medal „Za Zasługi dla Harcerstwa KujawskoPomorskiego” (1999); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999); Medal z okazji 10-lecia „SugarPol” (2000); Medal Honorowy Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy „Za Zasługi dla Rozwoju WSP” (2000); Honorowe Członkostwo Stowarzyszenia Gminy Ziemi Dobrzyńskiej (2002); Medal „Za Zasługi dla Województwa KujawskoPomorskiego” (2002); Medal „15-lecia Ośrodka Chopinowskiego w Szafarni” (2003); Medal Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego „Za szczególne zasługi dla Akademii” (2005); Medal z okazji 660-lecia lokacji miasta Rypina (2005); Medal Pawła Włodkowica (2005); Nagroda Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie naukowej (2005); Złota Odznaka Zasłużonego Działacza Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (2006); Medal i Dyplom Honorowy z okazji X-lecia działalności Stowarzyszenia Gmin Ziemi Dobrzyńskiej „Za szczególne dokonania na rzecz Stowarzyszenia” (2006); Certyfikat Dobroczynności Fundacji „Dzieciom Zdążyć z Pomocą” (2003, 2006); Nagroda II stopnia Rektora UKW za osiągnięcia naukowo-organizacyjne (2012); Medal im. dr. Henryka Jordana (2012); Tytuł Honorowy „Zasłużony dla Gminy Radomin” (2013); Statuetka z okazji 665lecia lokacji Lipna za działalność na rzecz miasta (2014); Medal w dowód uznania Stowarzyszenia Saperów Polskich (2014); Medal „Za Zasługi dla pow. golubsko dobrzyńskiego” (2014); Nagroda im. ks. Wincentego Borkowskiego (2015), Medal „Za Zasługi dla Miasta i Gminy Skępe” (2017); Medal TPD (2018). Nagroda Indywidualna Rektora UKW II stopnia za wybitne osiągnięcia naukowe (15 IX 2017). Zasłużony dla miast, gmin i powiatu: Rypina (1995), Skępego (1997), Radomina (2013), powiatu golubsko-dobrzyńskiego (2014) i Tłuchowa (2015).
Podstawowe źródła do biografii • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 4, Warszawa 2001, s. 446. • Ludzie wielkiego umysłu, talentu i serca. Twórcy wizerunku Polsku. Księga 2004, Warszawa 2006, s. 162-163. • Ludzie wizerunku Ziemi Dobrzyńskiej. Złota księga 2005, Rypin 2005, s. 109-122. • Rypin – dzieje miasta, t. 2: do roku 1918, pod red. K. Mikulskiego, Rypin 2012, s. 967-969, 1062 i n.. • Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2004, s. 71. • Who is who w Polsce. Założone przez Ralpha Hubnera. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, wyd. 3, Zug 2004, s. 2022; wyd. 4 uzupełnione, t. 1, Zug 2005, s. 191; wyd. 5, Zug 2006, s. 1806. • Ta Ziemia sercu bliska. Nota biograficzna i bibliografia prac prof. Mirosława Krajewskiego za lata 1973-2006, Towarzystwo Naukowe Płockie, Płock 2006, ss. 84. • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 4: Suplement A-Ż, Warszawa 2006, s. 447. • Złota Księga Nauk Humanistycznych, red. K. Pikoń, Gliwice 2013, s. 181. • Złota Księga Nauk Społecznych, red. nacz. K. Pikoń, Gliwice 2013, s. 134-135. • Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy, Gliwice 2006, s. 391392. • Złota Księga Nauki Polskiej. W 100 rocznicę odzyskania niepodległości, t. 1, red. nacz. K. Pikoń, Gliwice, 2020, s. 602-603. • https://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=23082&_k=tb4xx7 [dostęp: 26 III 2021]. • http://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/5RP/174 [dostęp: 26 III 2021]. • www. krajewskimiroslaw.pl [dostęp: 26 III 2021].
